Gawecki, nigdy nie może przekroczyć granic siebie. Egzystencjaliści podkreślali płynącą stąd niepoznawalność "bytu surowego" i zdolność do zgłębiania jedynie "świata dla nas". Inni określają to, co niepoznawalne mianem "świata rzeczy samych w sobie". W filozofii mówi się też o niepoznawalności istoty rzeczy.<br>Ze złudności poznania zmysłowego zdawali sobie sprawę już filozofowie starożytności. Tzw. jakości drugorzędne: smak, barwy są subiektywne; w innej postaci występują w rzeczach i w innej w naszym poznaniu. Jedynie jakości pierwszorzędne (w tym rozciągłość) uznawane są w niektórych koncepcjach za obiektywne. Teoria atomistyczna w starożytności czy poszukiwanie zasady łączącej obserwowaną różnorodność świata są wyrazem niepełnej wiary w świadectwo