o deszcz<br><br>jaka biała i dumna powitalna twa suknia<br><br>i z nieba tam klangor tych żurawi układność<br>dostojność odlotu a mnie to powracać<br>jak jest na początku tak było i teraz<br><br>i z fioła mojego samego no cóż<br><br>o<br><br>We fiole pisałem wiersze cierpliwie i długo<br>a sam byłem środek fioła złoto wiersza<br>ale czy można inaczej wygoić siebie<br><br>Czy można inaczej dorosnąć niż umiłowaniem<br>umiłowaniem dali i chwili świeżej co krok<br>a która nie jest padlina w sypialni i willach<br><br>Czy można inaczej uprawiać kult<br>niż stopy swojej ta jest kadzidło i mirra<br>i ją całować uprawiać żeby nieskazitelna<br><br>czy