Typ tekstu: Książka
Autor: Przybylski Jerzy
Tytuł: Marynarze w walce o niepodległość Polski (1918-1920)
Rok: 1999
Autor: Przybylski Jerzy
Tytuł: Marynarze w walce o niepodległość Polski (1918-1920)
Rok: 1999
do Flotylli Wiślanej
po 20 września utworzono tzw. Flotyllę Rezerwową, którą następnie oddano do dyspozycji Polskiej Żeglugi Państwowej jako eskortę konwojów wiślanych na trasie Gdańsk - Modlin. Flotylla Rezerwowa posiadała 10 statków obsadzonych przez zmilitaryzowane załogi wojskowo-cywilne.
Korzystając z doświadczeń zdobytych podczas bitwy warszawskiej - kiedy zasadniczym problemem w sprawnym dowodzeniu flotyllą był brak łączności, przystąpiono do szybkiej organizacji służby radiotelegraficznej. W pierwszej kolejności w stacje radiotelegraficzne wyposażono statki sztabowe dywizjonów: "Warneńczyk", "Wisła" i "Andrzej Zamoyski", na których zamontowano radiostacje pracujące na falach o długości 800-1000 m. Monitory otrzymały radiostacje pracujące na falach o długości 800-3000 m.
W celu rozszerzenia
po 20 września utworzono tzw. Flotyllę Rezerwową, którą następnie oddano do dyspozycji Polskiej Żeglugi Państwowej jako eskortę konwojów wiślanych na trasie Gdańsk - Modlin. Flotylla Rezerwowa posiadała 10 statków obsadzonych przez zmilitaryzowane załogi wojskowo-cywilne.
Korzystając z doświadczeń zdobytych podczas bitwy warszawskiej - kiedy zasadniczym problemem w sprawnym dowodzeniu flotyllą był brak łączności, przystąpiono do szybkiej organizacji służby radiotelegraficznej. W pierwszej kolejności w stacje radiotelegraficzne wyposażono statki sztabowe dywizjonów: "Warneńczyk", "Wisła" i "Andrzej Zamoyski", na których zamontowano radiostacje pracujące na falach o długości 800-1000 m. Monitory otrzymały radiostacje pracujące na falach o długości 800-3000 m.
W celu rozszerzenia
do Flotylli Wiślanej<br><br><page nr=122><br><br>po 20 września utworzono tzw. Flotyllę Rezerwową, którą następnie oddano do dyspozycji Polskiej Żeglugi Państwowej jako eskortę konwojów wiślanych na trasie Gdańsk - Modlin. Flotylla Rezerwowa posiadała 10 statków obsadzonych przez zmilitaryzowane załogi wojskowo-cywilne.<br>Korzystając z doświadczeń zdobytych podczas bitwy warszawskiej - kiedy zasadniczym problemem w sprawnym dowodzeniu flotyllą był brak łączności, przystąpiono do szybkiej organizacji służby radiotelegraficznej. W pierwszej kolejności w stacje radiotelegraficzne wyposażono statki sztabowe dywizjonów: "Warneńczyk", "Wisła" i "Andrzej Zamoyski", na których zamontowano radiostacje pracujące na falach o długości 800-1000 m. Monitory otrzymały radiostacje pracujące na falach o długości 800-3000 m.<br>W celu rozszerzenia
