Geike w 1863 r. pierwszy stwierdził fakt ponawiania się zlodowaceń w przeszłości geologicznej.<br> Rozumienie zagadnień bilansu masy lodowców przez Saussure'a, Agassiza i Forbesa było właściwe. Jednak dopiero u schyłku wieku L. Marchi,S. Finsterwalder i H.F. Reid całościowo rozważali bilans masy, przepływ lodu i zmiany zasięgu lodowca pod wpływem fluktuacji klimatu, ujmując zależności pomiędzy nimi w formuły matematyczne. Finsterwalder i niezależnie Reid stworzyli tym samym teorię kinematyczną (geometryczną) ruchu lodowca (równoległych trajektorii cząstek lodu w czasie ruchu).<br> Przełom wieków XIX i XX był owocny dla glacjologii. Powstały dzieła monograficzne na temat epoki lodowcowej koncentrujące się głównie na zagadnieniach geologii glacjalnej