jednak składać je w system, ponieważ istotą działalności artystycznej jest dla Gombrowicza właśnie odmowa systemu.<br>Gombrowicz opierał się na kilkunastu prostych przeświadczeniach, które parokrotnie spisywał:<br>&lt;q&gt;Oto pokrótce cechy mojego człowieka:<br>1. Człowiek stwarzany przez formę, w najgłębszym, najogólniejszym znaczeniu.<br>2. Człowiek jako wytwórca formy, jej niezmordowany producent.<br>3. Człowiek zdegradowany formą (będący zawsze "niedo" - niedokształcony, niedojrzały).<br>4. Człowiek zakochany w niedojrzałości.<br>5. Człowiek stwarzany przez Niższość i Młodszość.<br>6. Człowiek poddany "międzyludzkiemu, jako sile nadrzędnej, twórczej, jedynej dostępnej mu boskości.<br>7. Człowiek dla człowieka, nie znający żadnej wyższej instancji.<br>8. Człowiek dynamizowany ludźmi, nimi wywyższony, spotęgowany&lt;/&gt; (Dz II 11).<br>A oto