opadły.<br>Żywot Lebuina nie mówi bezpośrednio o istnieniu w Marklo jakiegoś sakralnego obiektu w rodzaju dębów boga Prowe czy figury Tora, która według Adama z Bremy stała na szwedzkim placu wiecowym. W czasie modłów poprzedzających właściwe obrady wiecu Sasi zbierali się jednak w gromadę (in unum conglobati), a dopiero potem formowali wielki krąg, aby debatować (deinde disposito grandi orbi concionari coeperunt). Wynikałoby z tego, że było tam jakieś wyróżnione miejsce kultu, gdzie na początku wszyscy skupiali się dla obrzędu. Nie wydaje się, by takie miejsce mogło obywać się bez obiektu wyrażającego sacrum.<br>Za najistotniejszą jednak i najjaśniej sformułowaną uznać można informację