zawierać co najmniej kilkaset milionów brył o średnicach od kilkudziesięciu do kilku tysięcy kilometrów. W ten sposób pas Kuipera rozpoczął swą drugą młodość. W tym samym czasie dojrzewały hipotezy dotyczące dziejów zewnętrznych obszarów naszego systemu planetarnego.<br>I jeden Układ Słoneczny<br>Pod koniec lat osiemdziesiątych sytuacja astronomów próbujących podać spójny opis formowania się i ewolucji Układu Słonecznego była dość irytująca. Potrafiono wprawdzie opisać w przybliżeniu proces, który doprowadził do powstania czterech małych planet ziemskich - Merkurego, Wenus, Ziemi i Marsa - oraz czterech gazowych olbrzymów - Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna (patrz rozdział zatytułowany "Mokra planeta") - lecz poza orbitą Neptuna kawałki układanki przestawały do siebie