wiele zawdzięcza przenikaniu wpływów. Surowy schemat bizantyjski został prze- łamany ciepłym akcentem katolickiej tradycji zachodniej. Wprowadza to nastrój pewnej infantylizacji, uroczej naiwności. <br>Równie wyraziście rysuje się specyfika malarstwa na szkle na Śląsku. Widoczna jest zwłaszcza, gdy się obserwuje wędrówkę tego malarstwa z zachodu, z Bawarii, przenikania na nasze ziemie i formowania pod wpływem lokalnych tradycji kulturowych. Obrazy śląskie w ciągu niewielu lat wędrówki (lata siedemdziesiąte XVIII w.), docierając do Słowacji i Moraw, nabierają energii i pojawiają się u nas rozmalowane, rozbuchane czerwienią, znakomicie zestawiona z czernią i bielą. Żywioł dekoracyjny niemal wyparł w nich temat religijny, wysuwając się na pierwszy plan