ogromną popularność; z czasem (na przełomie XVI i XVII w.) poświęcono jej sporo prac teoretycznych. Jej popularność wynikała z ducha myślenia alegorycznego i z dążeń integracyjnych w dziedzinie sztuk; emblematyka łączyła literaturę z plastyką - była malowaną poezją i pisanym malarstwem. A przy tym z natury swej lapidarności stanowiła dogodne narzędzie formułowania dy<br>rektyw moralnych, religijnych, obyczajowych czy politycznych.<br>Pokrewnym zjawiskiem była ikonologia, teoria posługiwania się obrazem dla ilustrowania nazw pojęć i odczytywania sensów filozoficzno-moralnych z obrazu. Obszerne kompendium ikonologiczne - ułożony alfabetycznie słownik pojęć i odpowiadających im rycin - wydał po włosku Cesare Ripa pt. Iconologia (1593), kodyfikując tym sposobem dawną tradycję