aby w sposób nieprzymuszony uporządkować swoje uczucia i myśli. Po nie przespanych nocach, po straszliwym nerwowym napięciu odczuwał znużenie graniczące z otępieniem i obojętnością.<br>Taśma magnetofonowa przypomniała mu okrutne słowa, których mu Irena nie szczędziła przy lada sprzeczce i które układały się między nimi jak cień odlatującego ptaka.<br>Usiadł w fotelu i starał się możliwie najtrzeźwiej przeanalizować swój stan wewnętrzny. Próbował myśleć z chłodną rozwagą.<br>- Śmierć to absolutny koniec istnienia. Dlatego też z punktu widzenia biologii śmierć człowieka niczym nie różni się od śmierci muchy... Nie, nie! Cóż za niedorzeczność! Po śmierci człowieka pozostaje nicość, to prawda. Ale po śmierci niektórych