plemiennej arystokracji lub pospólstwa była wyznaczona przez urodzenie, czyli dziedziczna, a przejście z jednej kategorii do drugiej zasadniczo nie wchodziło w grę. Z tej racji niemiecka literatura przedmiotu zgodnie traktuje saskich edelingów, frilingów i litów jako stany. Dotyczy to nie tylko Saksonii pod władzą Karolingów, ale i plemion saskich przed frankijskim podbojem.<br> Różnica statusu prawnego między edelingami a frilingami była nie tylko trwalsza niż longobardzkie różnice "jakości osoby", ale też sięgała głębiej. U Longobardów gradacja pozycji społecznych wyrażała się w trójstopniowej skali wergeldów (150, 200 i 300 solidów), ale nawiązki za rany, pobicia i zniewagi były jednakowe dla wszystkich wolnych współplemieńców