chciał uszczęśliwić tego, którego zabił i zgubił. Ten, który kocha, domaga się litości, każdy dręczony namiętnościami jest godzien litości, jakie prawo uchroni go przed nocami samotnych cierpień.<br>Wiedza psychologiczna stwarza możliwość tragedii, świadomość jest systemem odniesienia równie pewnym i niewzruszonym jak religia czy historia.<br>Ten typ tragedii jest - po doświadczeniach freudyzmu - najbliższy literaturze współczesnej. Wszystko jest wybaczone, ponieważ wszystko jest poznane. W &lt;name type="tit"&gt;Azylu&lt;/&gt; Faulknera, o którym André Malraux powiedział, że jest wtargnięciem zbrodni w świat tragedii greckiej, ostatnie ogniwo tragedii zamyka się, kiedy poznajemy złe dzieciństwo zbrodniarza: jest mu wybaczone w imię jego słabości i samotności.<br>To, co w naszych czasach