Prof. Marcantonio Campilli". A w drugiej linijce: "Avvocato del Sacro Consistoro".<br>Zadzwoniłem. Raz, po chwili drugi. Na koniec w drzwiach ukazał się służący, co poznawałem po malinowej bluzie w szare paseczki, jaką już widziałem w "Nettuno". Nie czekając, co powiem, zakomunikował:<br>- Il signor awocato e uscito.<br>Pokazałem mu przez kratę furtki kopertę dla adwókata. Wtedy zdecydował się na uruchomienie mechanizmu. Krata furtki ustąpiła. Do wil1i prowadziła szeroka a1ejka, wyżwirowana, wysadzona cyprysami. Oddałem list.<br>Dochodziła druga. Należało coś zjeść, no i przy tej okazji przeczekać najgorętsze godziny. Z wolna bowiem, zachwyrnny jak byłem, traciłem to rozedrganie, które mi towarzyszyło od chwili, kiedym