ograniczające swobodę działania menedżerów. Chodzi m.in. o takie czynniki, jak: wpływ wielkich udziałowców na dobór personelu kierowniczego spółki (a w rezultacie i na podejmowane w spółce decyzje), konkurencję (która mimo zmienionych form przejawiania się ciągle jeszcze istnieje), rynek kapitałowy, procesy instytucjonalizacji własności akcji, wspieranie przez instytucje finansowe różnego typu fuzji spółek i batalii o przejęcie kontroli nad nimi itp. O występowaniu tych czynników świadczą dowody empiryczne. Ze względu na tego typu czynniki krytycy koncepcji menedżerskich, zamiast tez o niemal pełnej niezależności menedżerów od udziałowców oraz ich (także spółek) niezależności od rynku i zewnętrznych źródeł zasilania, skłonni są raczej przyjmować tezy