Europa fali irracjonalnego upojenia, jaka przepłynęła przez nią po wojnie 1914-1918. Raczej nie. Raczej powolne, mozolne budownictwo będzie jej udziałem. Krzywdzące może jest obarczanie pisarza odpowiedzialnością, oskarżanie go o winy nie popełnione. Nie miałoby to sensu, tak jak nie miałoby sensu oskarżanie Nietzschego. A jednak wyznaczając im miejsce w gablotkach biblioteki, mają prawo czytelnicy, ceniąc ich jako twórców, odrzucić ich jako moralistów - odrzucić i potępić w imię rzeczy większych niż literatura. Oznaczać to będzie, że potępią coś z siebie samych, jakiś zakątek serca. Gdy dzieła te oddalą się, zatrą się w barwie czasu, a żadna z ich stronic nie potrafi