i przysunięto ławy, wziął małą skrzynkę, postawił ją na ławie tuż przed nakryciem dla najważniejszego gościa i jeszcze po wierzchu przykrył pasiakiem. <br>- Po co stawiasz ta skrzynka, kumie? - zapytał go starzyk*-sąsiad, który najpierwszy przybył w gościnę. <br>Gospodyni, dzieci i jeszcze dwaj bracia górnika obstąpili go kołem i także, zdziwieni, gadali: <br>- To &lt;orig&gt;przeca&lt;/&gt; jest do śmiechu, takie siedzisko szykować dla gościa! Coś ty, chłopie! <br>- &lt;orig&gt;Bier&lt;/&gt; no ta skrzynka i pasiak, a &lt;orig&gt;ciep&lt;/&gt; do komory! <br>- Któż tak &lt;orig&gt;siednie&lt;/&gt; za stołem?<br>- Jakiegoś to cudaka zaprosił na wieczerza? <br>- Dziwno, i &lt;orig&gt;tyla&lt;/&gt;! <br>Zrozumiał górnik, że czas uprzedzić wszystkich, kogo to na wieczerzę zaprosił, przeto rzekł