może się zwyczajnie rozczarował. Nie dawało jej to spokoju. Ich stosunki ułożyły się poprawnie, mówili do siebie: pan, pani. Co rano Jarek zabierał ją sprzed ganku swoim motocyklem, a po skończeniu pracy odwoził do domu. Którejś niedzieli zauważyła, że z tyłu na siodełku siedzi najstarsza i chyba najładniejsza z córek gajowego. Miała jasną cerę, niebieskie oczy i bardzo ciemne włosy, które upinała w kok. Ewelina ją nawet lubiła, ale teraz, nie wiadomo dlaczego, poczuła do dziewczyny niechęć. A kiedy w miesiąc później Tadeusz obwieścił jej, że inżynier się żeni z Kasią Konczninówną, poczuła się zdradzona przez nich oboje. <br>Tymczasem Konczaninowie przygotowywali