ta ulegała potrojeniu, jeżeli zabity był nie tylko wolnym Frankiem,ale ponadto drużynnikiem króla.<br>Pojęcie drużyny (trustis) obejmowało zarówno przybocznych wojowników władcy, jak i jego współpracowników, związanych z władcą stosunkiem wierności opartym na germańskich wzorach drużynniczych. Oprócz nich król Franków miał jednak na swoim dworze także współpracowników wywodzących się z galo-rzymskiej elity. W Prawie salickim zwano ich "królewskimi współbiesiadnikami". We wspomnianym już tytule XLI poświęcono im odrębną normę: "Jeżeli ktoś zabije Rzymianina, który jest królewskim współbiesiadnikiem" (Romanus homo, conviva regis), będzie musiał zapłacić 300 solidów, podczas gdy za zabójstwo wolnego Rzymianina - posiadacza ziemskiego, który nie jest "królewskim współbiesiadnikiem" (Romanus possessor