lub spadnie tuż za plecami... W takich chwilach pierzchał nasz całodzienny głód, a jedynym naszym pragnieniem było, żeby ojciec jak najprędzej wrócił. Żeby nie przynosił ani zimnej zupy, ani mleka, żeby tylko nareszcie wrócił i żeby nigdy więcej już nie odchodził. ~<br>A po jakimś czasie ojciec zawsze wracał i przynosił garnek z gęstą zupą, zgęstniałą od chłodu i sosnowych igieł, które powpadały do niej po drodze, gdy ojciec przekradał się z garnkiem wśród gęstych &lt;page nr=21&gt; iglastych krzaków, i które nadal podczas naszego jedzenia wpadały, tak że musieliśmy, pomimo że byliśmy bardzo głodni, jeść naszą zupę ostrożnie, uważając na kłujące ości, jak gdybyśmy