się jak ognia, bo nie ma sensu słabymi filmami zniechęcać widowni do wciąż młodego przeglądu (kino niezależne prezentowano w Gdyni ledwie piąty raz, a dopiero trzeci raz w formie konkursu). Zamiast 20 nie najlepiej dobranych filmów sensowniej pokazać widzom 10 wyselekcjonowanych tytułów.<br><br>Następnym zaskoczeniem była tradycyjna forma filmów. Ledwie w garstce &lt;orig&gt;offowych&lt;/&gt; produkcji widać było w tym roku próby poszukiwań ciekawej formy wizualnej lub narracyjnej. To dziwne, bo wydawałoby się, że właśnie w kinie niezależnym jest miejsce na eksperymenty. Tymczasem częściej oglądaliśmy próbę naśladowania głównego nurtu kina czy wręcz telewizji (choćby w pojawiających się bez przerwy sekwencjach teledyskowych). Paradoksalnie więc off