głośno &lt;orig&gt;prukających&lt;/&gt; z pardonem lub bez, telewidzów. Już nawet żałuję, że niepotrzebnie mu o tym wszystkim opowiadałam. Mój mąż ciągnie zdecydowanie do wyjścia. Mamy jednak pecha, gdyż rozpoczęło się właśnie niedzielne wydanie spektaklu "Babci Zafajdanej". <br>"Babcia" stoi na korytarzu w kusej koszulinie, w pozycji rozkracznej i coś tam po swojemu gaworzy. Kupy są już wszędzie. Widząc wciągającą z furią gumowe rękawiczki pielęgniarkę, cierpnę z uzasadnionych obaw na myśl o popisie przemocy, jaki z kolei ona może na oczach dzieci zademonstrować. Byłoby to dla nich bardziej bulwersujące, niż "nieszczęśliwy wypadek" starszej i chorej kobiety. Chociaż i to jest już zbyt silne. Teraz