umrę ze zdumienia, nawet mnie rozczuliła troskliwość Lino o mnie, mój ból z powodu wojny w kraju i rozstania z rodziną. Zrozumiałam, kiedy dojechaliśmy na miejsce. Czekał Lino, tłum fotografików i taksówka mająca odwieźć Lino natychmiast po wykonaniu kilku zdjęć na plan filmowy. Odjechał po 10 minutach.<br>Następnego dnia wiele gazet zamieściło nasze zdjęcie z podpisem - Lino Ventura pociesza Krystynę Jandę smutną i samotną w Paryżu, podczas kiedy w jej kraju toczy się wojna... czy coś w tym stylu. Jeszcze raz pozdrawiam, z okrzykiem NIGDY WIĘCEJ WOJNY!!!<br><br>&lt;tit&gt;Stalińska rozlała, czyli "Lamenty"&lt;/&gt;<br><br>Z różnych powodów leżę w łóżku nieruchomo. Mam tak leżeć