analogie z procesami społeczno-kulturalnymi Europy środkowo-wschodniej ostatnich pięciu lat są mylące. Społeczeństwo kubańskie jest wielorasowe i etnicznie zróżnicowane: Murzyni, Hiszpanie, Mulaci, Japończycy, Chińczycy. Przed I wojną światową przybywali tam również Polacy. Każda z tych grup ma swoją przeszłość. A jednak ukształtowała się wspólna, kubańska świadomość narodowa. I choć gdzieś tam w podświadomości potomków Hiszpanów drzemie poczucie, że są czymś lepszym niż potomkowie niewolników, to w życiu codziennym dominuje poczucie przynależności do narodu kubańskiego. Powszechna oświata, wprowadzona po rewolucji, przyczyniła się do zatarcia wszelkich odrębności rasowych i etnicznych. Zmieniła się korzystnie sytuacja społeczna kobiet - kubańskie uczestniczki kongresu z dumą podkreślały, że