bądź wokalnych z organami ­ głównych struktur cyklu.<br>Przeciwieństwem powyższej koncepcji jest Requiem Palestra. Poszczególne, główne części utworu są przeważnie zintegrowane wewnętrznie, natomiast zróżnicowane pod względem obsady. Widoczna więc staje się tendencja do tworzenia struktur zamkniętych. W konsekwencji zaś można mówić o szeregowej &lt;gap&gt; koncepcji formy. W cz. I kompozytor stosuje formę generalnie trójfazową, integrując tę strukturę wskutek wykorzystania w fazie trzeciej kategorii modyfikacji (...) i równocześnie korespondencji &lt;gap&gt;. Nie jest to jednak klasyczny układ repryzowy. Te same kategorie stosuje Palester w cz. III &lt;name type="tit"&gt;Quid sum miser&lt;/&gt;. Ma ona również koncepcję trójfazową