z receptorów oraz sygnałami interakcji międzyneuronowych [109]. W 1879 roku Huxley stwierdził, że sposób ruchu pewnego gatunku ryby, która wije się rytmicznie musi być stymulowany poprzez serię skoordynowanych impulsów neuronowych. Brown (1911 r.) wykazał, że impulsy wysyłane z neuronów rdzenia kręgowego pobudzają ruch kończyn tylnych kota oraz opisał (1914 r.) generator rytmów ulokowany w rdzeniu kręgowym. Von Holst (1935 r.) wykazał, że grupy neuronów rdzenia kręgowego koordynują ruch ryb bez sprzężenia zwrotnego pochodzącego z receptorów [27]. Późniejsze prace wielu badaczy potwierdziły <br>istnienie generatorów rytmu -nie tylko chodu, lecz lotu, czy wijącego się ruchu <br>ciała w czasie pływania. <br>Część ośrodkowa generatora chodu