najważniejsi przedstawiciele <orig>"młodokonserwatyzmu"</> to Edgar J. Jung ("Panowanie miernot". "Interpretacja niemieckiej rewolucji"), Georg Quabbe ("Tar a Ri. Wariacje na konserwatywny temat", "Ostatnia Rzesza"), Hans Freyer ("Anteusz. Ustanowienie etyki świadomego życia", "Prometeusz. Idee filozofii kultury", "Teoria ducha obiektywnego", "Państwo", "Rewolucja z prawa", "Panowanie i planowanie"), Karl Haushofer (liczne prace z dziedziny geopolityki) [16]. Z pozostałych, dość licznych <orig>"młodokonserwatystów"</> wymienić wypada jeszcze Augusta Winniga ("Rzesza jako republika 1918-1928", "Strażnicy ognia"), Hermanna Ulmanna ("Prawica umiera-niech żyje prawica", "Na wielkim zakręcie"), Ernsta Forsthoffa ("Państwo totalne"), Georga Weiperta ("Zasada hierarchii"), mieszkającego w Wiedniu teoretyka uniwersalizmu Othmara Spanna ("Prawdziwe państwo"), teoretyka katolickiej Rzeszy Hansa Eibla