co rychlej wrócić do przerwanej pracy.<br><br>Gdy byliśmy już przy deserze, drzwi od jadalni otworzyły <br>się nagle.<br><br>Dwadzieścia pięć par oczu zwróciło się w ich <br>kierunku.<br><br>W drzwiach stał Alojzy podtrzymywany przez pana Kleksa.<br><br>Stawiając niezręczne i płochliwe kroki, posuwał <br>się z wolna naprzód, rozglądał się ciekawie <br>dookoła i przesadnie gestykulował lewą ręką.<br><br>- Macie go! - zawołał z tryumfem pan Kleks. - Poznajcie <br>się z waszym nowym kolegą.<br><br>- Dzień dobry, Alojzy! - odezwał się pierwszy <br>Anatol, olśniony widokiem lalki.<br><br>- Dzień do-bry - odrzekł Alojzy wymawiając <br>z trudem każdą sylabę.<br><br>- Powiedz, jak się nazywasz! - krzyknął mu <br>w ucho pan Kleks.<br><br>- A-loj-zy Ku-ku