Noego to mit zapożyczony od Sumerów. To, co Smith odczytał, wskazywało według nich raczej na przypadkową zbieżność szczegółów. Spór mogłoby ostatecznie rozstrzygnąć odnalezienie brakujących tabliczek klinowych, co jednak wydawało się rzeczą wysoce nieprawdopodobną. Ale George Smith nie dał za wygraną. Udał się osobiście do Mezopotamii i - o dziwo - odnalazł w gigantycznych ruinach Niniwy brakujące fragmenty opowieści, które w całej rozciągłości potwierdziły jego tezę. Świadczyły o tym takie identyczne szczegóły, jak wypuszczenie na wolność kruka i gołębia, góra, na której osiadła arka, czas trwania potopu oraz morał opowieści: ukaranie ludzkości za grzechy i ocalenie bogobojnego człowieka. Oczywiście są także różnice. Sumeryjski Noe