stanowiła uzasadnioną funkcję, wiążąc się z nią całkowicie. <br>Wyrabiano piękne zawiasy podtrzymujące odrzwia, w których "gałązki" oddzielane symetrycznie od trzonu po obu stronach pełniły zarówno rolę ozdoby, jak i wzmacniały powierzchnię uchwytu. Zdobiono zakończenia, formując koniec w szpic, serce<br>&lt;page nr=266&gt;<br> lub kwiat tulipanu. Ale konsekwencja w łączeniu cech użytecznych z ornamentem ginęła w wyrobach wykonanych na organizowane niedawno konkursy. Pojawiały się tam zawiasy bogato zdobione, ale pozbawione mocy. Świetnie wyglądały na drewnianej podstawce, ale gdyby je umieścić na drzwiach nadmiar esowatych rozgałęzień nie utrzymałyby ciężaru. Zawiasy miały sens, póki były potrzebne, "przezdobione" stawały się tylko przykładem umiejętności kowala. Umiejętności w tej postaci