zżymać się na Amerykanów, którzy prowadzą wojnę wygodnie, z przygniatająca przewagą i żadnego Coventry nigdy im nie zbombardowano. I rzeczywiście co na tę nierówność można poradzić? Jak w niej wartościować? Która śmierć będzie cięższa? Czy zagłodzonego powstańca w getcie? Czy amerykańskiego morskiego piechura, co z pełnym żołądkiem i znakomicie wyekwipowany ginie na pierwszych metrach normandzkiej plaży? Czy lżej umiera biedak, którego życie słabą ma wartość i atrakcję, czy możny, kiedy musi się, chcąc nie chcąc, podporządkować wrogowi? Jaka śmierć lepsza: oswojona czy zaskakująca? Z doświadczeń bohatera wynika, że sposób umierania może stać się sprawą najważniejszą. <br>Otóż bohater należał właśnie do tych