można przedstawić to modelowo, to chyba przez analogię do promieniotwórczości: mózg jest próbką promieniotwórczego izotopu; im dalej od niej, tym promieniowanie słabsze. Im dalej w czasie - to znaczy, w miarę jego upływu - również promieniowanie jest słabsze... Każdy myślący i czujący mózg promieniuje informację w czasoprzestrzeń. Informacja rozprasza się, lecz nie ginie. To jest właśnie sformułowane przeze mnie prawo zachowania informacji...<br>Jeśli tu, na tym miejscu siedział wczoraj jakiś człowiek i stał się źródłem strumienia informacji, to dziś z łatwością można by tę informację odszukać, choć od wczoraj paruje ona niejako, rozchodzi się z tego miejsca we wszystkie strony! Umiejąc wychwycić strumień