mogą tworzyć dwie wyraźne blaszki: wewnętrzną i zewnętrzną (membrana elastica interna et externa).<br>Błona środkowa jest dobrze wykształcona i zawiera liczne elementy sprężyste, które układają się w postaci błon przeplatających się ze sobą i wytwarzających błony &lt;page nr=32&gt; okienkowate (membranae fenestratae). Między blaszkami znajduje się nieznaczna ilość tkanki łącznej oraz komórki mięśniowe gładkie pojedyncze lub łączące się w pęczki, o przebiegu okrężnym lub skośnym. Niektóre komórki mięśniowe przytwierdzają się do błon sprężystych, działając na nie napinająco i wpływając w ten sposób na zwiększenie zdolności oporu ściany naczynia, np. aorty. W pewnych wypadkach sprężystość ściany może się zmniejszać, co powoduje powstawanie tętniących uwypukleń zwanych