brzegu. Cały pomost zatrzeszczał żałośnie jak na alarm i nagle zamarła zatoczka ożyła od tego jednego pchnięcia: łódka pomknęła, woda zafalowała, wioślarz zaczął bić wiosłem, aż z sitowia umknęły spłoszone kaczki.<br>Paragon kilkoma susami był przy szopie. Łódka nabrała już rozpędu, sunęła wzdłuż sitowia. Wioślarz szerokimi uderzeniami zagarniał wodę... Na gładkiej tafli odsłaniał ślad jak wielką ranę.<br>Nasz detektyw zszedł wolno na pomost. Druga łódka kołysała się łagodnie na wodzie. Paragon czekał jeszcze chwilę, aż tamten zniknie poza linią olch. Potem szybko odcumował łódkę, wskoczył do niej i dobrał się do wioseł.<br>Wiosłował wzdłuż sitowia. Wysokie trzciny ukrywały go całkowicie. Gdy