co, Gabrielo? Poszukaj między szkicami w najniższej szufladzie.<br>Hubert stanął za plecami klęczącej na ziemi Gabi i ponad jej głową patrzył na rysunki, które przeglądała w szufladzie. Gabi naumyślnie szukała bardzo wolno, by, korzystając z okazji, przejrzeć szkice ojca. <br>Hubert miał wrażenie, że to żywi ludzie patrzą na niego z głębi tej szuflady. <br>Na chwilę i on, i Gabi zapomnieli o obecności ojca w pokoju, tak im się te wszystkie głowy, delikatnymi liniami kreślone, wydały ważne i zajmujące. <br>A gdy Hubert wziął w ręce ćwiartkę papieru, z której spojrzały na niego błyszczące oczy ojca, o świecie bożym zapomniał, tylko się do