równi odeszły w niebyt. Już nic jej nie może powiedzieć, nie może rzucić jej w twarz oskarżenia. I nigdy Irena się nie dowie, że on poznał jej nikczemne sekrety, wykrył niewierność, zdemaskował podłość i fałsz. Każda jego myśl uderza w próżnię.<br>Wtedy nagle przypomniał sobie, że ma przecież jeszcze jej głos, ten szczątek istnienia. Pozostał mu głos i z nim będzie mógł się rozprawić. Na wpół przytomny z rozpaczy i bólu, drżącymi rękami uruchomił magnetofon. Rozległ się zły, rozdrażniony głos Ireny. Andrzej stał obok i w ten głos utrwalony na taśmie wmieszał swój żywy krzyk, obelgi i wyzwiska.<br>- Męczysz mnie - mówiła