liście była zaprzeczeniem wszystkiego, czego realnie myślący człowiek mógłby od życia oczekiwać.<br>Uznawszy, że od nadmiaru zmartwień doznaje zapewne halucynacji, Lesio zwrócił się do stojącego na końcu długiego ogona, przyzwoicie wyglądającego faceta.<br>- Bardzo pana przepraszam - powiedział łagodnie i smutno. - Czy mógłby mi pan przeczytać to, co tu jest napisane? Na głos?<br>Nieco zaskoczony facet rzucił okiem na trzymane przez Lesia pismo. Pismo było krótkie, więc ten jeden rzut oka wystarczył, żeby ogarnąć umysłem jego treść.<br>- O co chodzi? - powiedział. - Tu jest napisane, że na pańskie konto wpłynęły jakieś pieniądze. Za obrazy sprzedane w Desie. A co? To jakaś pomyłka?<br>- Dziękuję panu