w swojej najnowszej książce Prawiek i inne czasy (1996), w której przeplatają się "czasy" poszczególnych postaci, tworząc polifonię ludzkich losów, poddanych próbie przemijania, choroby i śmierci.<br> E.E. miała być w zamierzeniu powieścią inicjacyjną o podwójnym wtajemniczeniu - w misterium płci i w królestwo duchów. Jednak ani temat spirytystyczny, ani postać głównej bohaterki nie sprzyjały konstrukcji powieści wielowymiarowej. Milczenie i nieprzejrzystość Erny (brak mowy wewnętrznej) wydają się unikiem pisarskim. Bezrefleksyjna, pozbawiona samowiedzy Erna nie stała się postacią problematyczną, jak Ignasia ze Słońca w kuchni Iwaszkiewicza czy Panna Nikt.<br> Spirytystyczny teatr domowy w powieści Olgi Tokarczuk kończy się tragikomicznie. Erna traci zdolności parapsychiczne