przyniesie pożądanego skutku. Niemniej praktyka dyscyplinarna istnieje i będzie istnieć; dlatego trzeba jej poświęcać wiele uwagi.<br>Poruszając tutaj problem praktyki dyscyplinarnej, pragnę podkreślić dwie sprawy:<br>- po pierwsze, praktyka dyscyplinarna składa się z systemu nagradzania i systemu karania; należy dążyć do tego, by w procesie kształtowania dyscypliny system nagradzania stawał się głównym i bardziej skutecznym od systemu karania, by coraz bardziej go wypierał;<br>- po drugie, system karania polega na oddziaływaniu na godność i ambicję żołnierza, a nie na ich łamaniu; mądra więc praktyka dyscyplinarna zmierza do podtrzymania i &lt;hi&gt;wyczulenia&lt;/hi&gt; ambicji i godności żołnierza; dobry dowódca wybiera z szerokiego wachlarza kar te, które