nerwowo Zosia, szarpiąc ją za ramię. - Co on mówi?!<br>- Zawęgielniona zewłoka we środka samochód - przetłumaczył zmartwiony i pełen współczucia pan Muldgaard.<br>- Matko Boska, co za koszmarny wieczór! Ile tych ofiar jeszcze będzie...?!<br>W parę minut potem wszyscy razem pojechaliśmy na miejsce katastrofy samochodami pana Muldgaarda i specjalisty od szafki. Na głupie protesty Bobusia i Białej Glisty, pozostawionych samym sobie, nikt nie zwrócił uwagi. Bobuś w charakterze niedoszłej ofiary stanowił dla nas samą przyjemność, sprzątaczka była osobą zupełnie obcą, ale Thorsten był bliski, znajomy, sympatyczny... Jego śmierć, tak straszna, to już była jakaś przytłaczająca potworność!<br>Wypadek przytrafił się na rozgałęzieniu szos do