pismo było kierowane przez Wiktora Woroszyńskiego, później przez Jacka Bocheńskiego - może należałoby tu, zamiast tytułu "redaktora naczelnego", użyć określenia "redaktora koordynującego". Formuła pisma była cały czas otwarta, publikowano autorów reprezentujących różne opcje - charakterystycznym przykładem są tu polemiki wokół studium Barbary Toruńczyk Poezja i wojna oraz tekstu Piotra Wierzbickiego Traktat o gnidach. Nie brakło też i polemik z wypowiedziami oficjalnymi - przede wszystkim w rozbudowującym się interesująco dziale "Kronika", ale także i w osobnych artykułach, jak na przykład w odpowiedziach udzielanych Romanowi Bratnemu i Janowi Szczepańskiemu.<br> Kolejnym pismem wydawanym poza zasięgiem cenzury był redagowany przez Jacka Bierezina, Tomasza Filipiaka, Witolda Sułkowskiego i Tadeusza