rozrywki. I każda z nas po raz kolejny i po raz pierwszy rzuca się głową w dół z urwiska zwanego Miłością. Ze mną też tak było. Poczułam, jak adrenalina napina moją skórę, jak krew uderza do twarzy, usłyszałam własny głos: "Ten, tylko ten". Wyszliśmy już razem. <br>W samochodzie cały czas go dotykałam, nie mogłam uwierzyć, że to już, że go mam, tylko mojego, na własność. Nie myślałam o tym, że ja też należę do niego, nie myślałam o wspólnych nocach i dniach, odpowiedzialności, codzienności i innych demonach. Byłam szczęśliwa. I miałam nadzieję, że on też jest. Nie, nic nie mówił. Patrzył mi