O Chrystusie dysputowano wówczas na dwóch płaszczyznach: jednej - nazwijmy ją egzystencjalną, i drugiej - nazwijmy ją teologiczną. &lt;page nr=264&gt; <br>Pierwszą z nich wyznaczyło pytanie: czy Jezus istniał? Widzieliśmy, jakie było tło filozoficzne i historyczne tego sporu i jakie były odpowiedzi. Drugie wyznaczyło pytanie: czy Jezus był Bogiem? Widzieliśmy również, jak i dlaczego neohegliści godzili się z Jego bóstwem, a dlaczego Renan się z tym nie zgodził. Ale poza tymi dwoma płaszczyznami istniała także trzecia, nigdy wyraźnie nie sprecyzowana, która była częściowo wspólną pozycją neoheglistów, Renana i katolicyzmu. Stanowiło ją jakieś pierwotne, raczej przeżywane niż refleksyjnie artykułowane, niezwykłe mocno wkorzenione w ludzką świadomość, odczucie osobowej wartości