właśnie doświadczenie historyczne pokazuje, że wraz z rozwojem cywilizacyjnym państwo i władze samorządowe realizują konstytucyjne zadania socjalne. Dotyczy to w szczególności zadań w zakresie edukacji, ochrony zdrowia, ubezpieczeń społecznych i pomocy społecznej. Jeżeli wykluczymy występujące w ostatnich latach zjawisko nadopiekuńczości państwa, która ulega stopniowemu ograniczeniu, to współczesne państwa o rozwiniętej gospodarce rynkowej i systemie demokratycznym zapewniają społeczeństwu standardowe gwarancje socjalne. W związku z tym niemożność realizacji tych zadań z powodu braku funduszy publicznych (dokonywanie radykalnych cięć w wydatkach na cele socjalne) niewątpliwie świadczy o kryzysie finansów publicznych. <br>Ocena skali tego kryzysu może być różna ze względu na opcję polityczną reprezentowaną przez oceniających