Aj, Kaźmierz, myślą też można zgrzeszyć.<br> - Ot, kłopot serdeczny - zasępił się Pawlak. - Taż przyjdzie znów<br>przymknąć oczy na zaprzaństwo Kargula i wziąć jego na tłumacza. Zna on<br>niemiecką mowę, bo jeszcze za Franza Josepha strzelać uczył &lt;orig&gt;sia&lt;/&gt; i przez<br>to na szczęście tak pudłuje.<br> Wcisnął na głowę czapkę i już gotów był ruszać do sąsiada, kiedy<br>Marynia zastawiła mu sobą drzwi.<br> - Ty co, oczadział? Do Kargula bez karabiny? A jak on ciebie ołowiem<br>przywita?<br> Jakoś nie widziało się Pawlakowi brać karabin, kiedy wybierał się w<br>takiej misji. Na wszelki wypadek, żeby podkreślić pokojowy charakter<br>wizyty, wziął na ręce niespełna półtorarocznego Pawełka.<br> Kiedy