byle jak odzianego, żywiącego się po stołówkach aż po wrzody żołądka i gotowego do pracy przez dzień i noc dla wykonania planu. Wszystkie moje lektury, ba, cała polska tradycja, kazały mi gardzić pieniędzmi. Dorobkiewicza Wokulskiego nie przyjmowano w dobrym towarzystwie, a sympatię czytelników zyskał głównie dlatego, że dla beznadziejnej miłości gotów był roztrwonić wszystko, co posiadał. Każdy, co się dorabiał, stawał się w Polsce zawsze podejrzany. Pieniądze z handlu czy przemysłu przystało zarabiać Niemcom i Żydom. Pamiętam dobrze te nazwiska z warszawskich szyldów: Lilpop, Rau, Loewenstein, Kronenberg, Brun, Spiess, Herse, Wedel, Fuchs. Mieszczańska rewolucja ominęła zacofaną pod zaborami Polskę i po wojnie