zupełnie innym tonem.<br>- Koniec świata! - jęknął ojciec wsłuchany w głośnik. - Oni gadają prawdę!<br>Zdecydowałem się tego wieczora. Wobec politycznych przemian moja więzienna przeszłość stawała się nic nie znaczącym epizodzikiem. Oczyma serca widziałem Renatę na czele pochodu młodzieży. Niosła transparent z napisem: "Precz z terrorem!" albo "Niech żyje prawdziwy socjalizm!" Teraz gotów bym się do niej przyłączyć, choć od czasów studenckich nie znosiłem transparentów.<br>- Wracam do Warszawy - oświadczyłem przy kolacji. - Dziękuję za gościnę.<br>- Tylko na ciebie czekają w tej Warszawie! - ironizował ojciec. - Żebyś za tydzień nie wrócił!<br>- Nie wrócę - odparłem. - Proponują mi ciekawe stanowisko. Teraz dopiero będę mógł rozwinąć skrzydła. Nareszcie przyszedł czas