z nim w uścisku. Obok całowali się inni, a<br>ja byłam w powietrzu. Unosiłam się w powietrzu. Frunęłam. I być może<br>przez to, że już wtedy zdawałam sobie sprawę z nieuchronnej ulotności<br>tej chwili, zapomniałam wówczas o całym swoim życiu. O studiach, o<br>wybranej ostatecznie królowej nauk, o mojej wiecznie granej, narzuconej<br>sobie roli. Tak, to było tej pamiętnej nocy. Pocałunek rytualny. Jakie<br>to wszystko było bolesne. Kiedy przyszła ich kolej, nie patrzyłam,<br>zresztą było ciemno. Czułam tylko drżące w powietrzu płatki ich<br>oddechów.<br> Mimo wszystko to był wspaniały okres w moim życiu. Cały ten wspólny<br>pobyt w Paryżu. Jakby powiedział