i tym bardziej podkreślają rangę scenografii, że ujawniają się w tekście głównym stopniowo. Więcej niż z didaskaliów można się dowiedzieć o zamku w dramatach Słowackiego z uwag rozsianych w tekście głównym, wygląd budowli jakby rozwija się w oczach z biegiem akcji. Wraz z dojrzewaniem zbrodniczych zamysłów zmienia się oświetlenie, podkreślając groźne akcenty w wyglądzie pomieszczeń (najwyraziściej w Balladynie), wyłaniają się stosowne rekwizyty (jak "porcelana" na kominku, którą "rozciska w dłoni" rozwścieczony Wielki Książę w Kordianie).<br>I znów nasuwa się porównanie sceny i lektury: zamek w romantycznym teatrze to o wiele więcej, niż tylko wypełnienie przestrzeni scenicznej, gra bowiem nie tylko to