11b-hydroksyandrostendion, dzięki obecności enzymu 11b-hydroksylazy. Dehydroepiandrosteron jest słabym androgenem, ale wytwarzany jest w dużych ilościach (10-25 mg/24 h). W tkankach obwodowych testosteron przekształca się w dihydrotestosteron, który jest najbardziej aktywnym androgenem na poziomie komórek docelowych. Przemiany androgenów odbywają się głównie w wątrobie oraz mniej intensywnie w gruczole krokowym, pęcherzykach nasiennych, skórze, mięśniach oraz w obszarze podwzgórza.<br>Z klinicznego punktu widzenia duże znaczenie ma oznaczanie metabolitów androgenów w moczu za pomocą reakcji Zimmermana jako tzw. 17-ketosteroidów (17-KS), czyli związków zawierających 19 atomów węgla z grupą ketonową C-17. Dość powszechnie utrzymuje się podział 17-KS na 2