Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Postęp Fizyki
Nr: 21
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1970
i z aparaturą o gorszej zdolności rozdzielczej, obserwuje się szerokie rezonanse. Typowa szerokość takich rezonansów leży w granicach od jednej do trzech MeV.
Rezultaty otrzymane w pomiarach z bardzo dobrą zdolnością rozdzielczą ujawniają mikrostrukturę, a pomiary z gorszą zdolnością rozdzielczą - makrostrukturę przekroju czynnego.
Mikrostruktura przekroju czynnego znalazła swoje wyjaśnienia na gruncie teorii jądra złożonego sformułowanej przez Nielsa Bohra [1].
Rezonanse w makrostrukturze wyjaśnione zostały przez Feshbacha, Portera i Wiesskopfa [2] jako rezonanse w zespolonej jamie potencjalnej. Rezonanse te są kontynuacją stanów modelu powłokowego w obszarze dodatnich energii i są przejawem ruchu jednocząstkowego.
Ażeby prześledzić wzajemne zależności między mikro- a makrostrukturą przekroju
i z aparaturą o gorszej zdolności rozdzielczej, obserwuje się szerokie rezonanse. Typowa szerokość takich rezonansów leży w granicach od jednej do trzech MeV.<br>Rezultaty otrzymane w pomiarach z bardzo dobrą zdolnością rozdzielczą ujawniają mikrostrukturę, a pomiary z gorszą zdolnością rozdzielczą - makrostrukturę przekroju czynnego.<br>Mikrostruktura przekroju czynnego znalazła swoje wyjaśnienia na gruncie teorii jądra złożonego sformułowanej przez Nielsa &lt;tit&gt;Bohra&lt;/&gt; [1].<br>Rezonanse w makrostrukturze wyjaśnione zostały przez Feshbacha, Portera i Wiesskopfa [2] jako rezonanse w zespolonej jamie potencjalnej. Rezonanse te są kontynuacją stanów modelu powłokowego w obszarze dodatnich energii i są przejawem ruchu jednocząstkowego.<br>Ażeby prześledzić wzajemne zależności między mikro- a makrostrukturą przekroju
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego